عشایر، در قرن انفجار اطلاعات و ماشینی شدن بشر، باصفاترین مردمانی هستند که می تواند دید. با حداقل امکانات و تکنولوژی، شب و روز کار می کنند و کار می کنند...برای تولید، برای زندگی و برای زنده نگه داشتن سنت های خود. میهمان در دایره لغات عشایر جایگاه ویژه ای دارد و میزبانی، یکی از خصوصیات اولیه عشایر است. امکان ندارد که میهمانی به چادر عشایر سربزند و بدون پذیرایی بی آلایش با شیر دست دوش زنان عشایر یا نان و ماست و پنیر تولید هر چادر، پذیرایی نشود. شاید باورش برای خیلی ها سخت باشد که زن و مرد و کودک عشایر از صبح تا شب فقط کار می کنند و فقط در حال تولید آنچه خود و کشور نیاز دارد، هستند. نزد عشایر، بیکار بودن مفهوم ندارد و شاید این لغت از معدود لغاتی باشد که در فرهنگ لغات عشایر به طور کامل حذف شده است. همین می شود که در دنیایی که محصولات کارخانه ای مضر تشخیص داده می شود، محصولات ارگانیک و طبیعی عشایر، مورد استقبال توریست های خارجی قرار می گیرد. محصولات دامی ساده و طبیعی که هر قاشق آن مزه تازگی، تمیزی و کیفیت می دهد.
نوروز ارس نیز با عشایر باصفا و خستگی ناپذیر گره خورده است و سالهاست که عشایر پای ثابت نوروز در جلفا، نوردوز و خداآفرین هستند. کمپ های عشایری که با توجه به استقبال گردشگران روز به روز در حال بزرگتر شدن هستند و این استقبال به خودی خود غرور آفرین است.
ما نیز امروز در جلفا میهمان چادر عشایر شدیم که به جرات یکی از شلوغ ترین مکان های گردشگری این شهر محسوب می شود. به خصوص اینکه ورودت با نوای عاشیق ها همراه شود و نوای موسیقی سنتی آذربایجانی در سراسر کمپ طنین انداز شود. عاشیق هایی که از دیرباز جزئی جدایی ناپذیر از فرهنگ عشایر بوده و در کوچ ها، جشن ها و مراسمات ایل ها، حضور ویژه ای دارند.
داغلار منه گل- گل دئسه اورک ‌دن
گلیب، ائله بو یئرلرده قالاردیم
طبیعتله سئوینجیمی، دردیمی
بؤلوب، ائله بو یئرلرده قالاردیم
***
نفسیمده یاشاداردیم عطرینی
عزيزلردیم چیچک‌لرین خطرینی
عؤمرون- گونون قیمتینی، قدرینی
بیلیب، ائله بو یئرلرده قالاردیم
***
نه گؤزه ل دیر بو داغلارین تالاسی
من گئتسم ده، کؤنلوم بوردا قالاسی
سئوسه منی بیر ظالمین بالاسی
اؤلوب، ائله بو یئرلرده قالاردیم

عاشیق می خواند و البته تو را می خواند به سرزمینی که جدایت می کند از تکنولوژی های ظاهرا مفید اما مخرب امروزی و آرامش می دهد به ذهن مشوش مردمان این زمانه. صرف غذا با نان تازه محلی که در همین کمپ پخته می شود و یا خرید از لبنیات تولید شده توسط عشایر، تنها بخشی از کارهای جذابی است که می توان در این کمپ ها انجام داد. شتر سواری و اسب سواری نیز طرفداران خاص خود را دارد و بدون شک بسیاری از گردشگران شهرنشین و ماشین سوار برای اولین بار می توانند حس سوار شدن و سفر با شتر را تجربه کنند. استراحت در چادرهای عشایری، پوشیدن لباس های سنتی عشایر و گرفتن عکس های یادگاری می توانند این سفر را برای همیشه در قاب عکس ها و ذهن ها، جاودانه کند.
عشایر فقط در جلفا نیستند، خداآفرین با سد زیبایش که به دریاچه ای بزرگ می ماند نیز میزبان عشایری است که نه فقط در نوروز، بلکه در طول سال، در این منطقه به ییلاق و قشلاق روزگار می گذارنند و زندگی ساده شان را به رخ دنیای تکنولوژی زده امروزی، می کشانند. حرکت در جاده مرزی که همانند رود ارس، پیچ می خورد و کشیده می شود، شما را به خداآفرین می رساند. به سرزمین زیبایی هایی که بار اول فقط فتبارک الله احسن الخالقین را به ذهن شما می رساند. شما در مسیر جلفا تا خداآفرین، زیبایی های خدادادی منطقه را می بینید، روستاهای زیبای ارس را می بینید و البته حمام تاریخی کردشت که خود داستان ویژه ای دارد از تاریخ معاصر ایران....پس نوروز را در ارس با ما باشید. واقعی یا مجازی...